Op bezoek bij Studio Blijmakers

Trivire wil van betekenis zijn. Dit doen we natuurlijk niet alleen, maar juist door goed samen te werken met onze maatschappelijke partners. Ook bij het verhuren van bedrijfsruimten en kantoorpanden raken we vaak in gesprek met lokale ondernemers en/of maatschappelijke organisaties. Maar wie zijn die maatschappelijke organisaties nu eigenlijk? En hoe geven zij invulling aan van betekenis zijn? In 2022 maken we weer een serie portretten waarin we stil staan bij een aantal bijzondere samenwerkingspartners.

Deze keer bezoeken we een wel heel bijzondere plek: Studio Blijmakers. Vanuit deze locatie, met een prachtig uitzicht over het drierivierenpunt aan de Merwedekade in Dordrecht, wordt gewerkt aan allerlei creaties. Je vindt er schilderijen, boetseerwerken, beelden en kleurrijke schapen. We spreken met de oprichtster van Studio Blijmakers: Erica de Winter.

Waar zijn we nu?

“Studio Blijmakers is een plek voor creatieve dagbesteding. Het is begonnen voor mensen met niet- aangeboren hersenletsel (NAH), maar inmiddels bieden we ook dagbesteding aan andere mensen. Bijvoorbeeld voor mensen met psychische klachten of die herstellende zijn nadat zij kanker hebben gehad. We werken hier met vrijwilligers en een aantal betaalde krachten en verspreid over de hele week ‘werken’ hier zo’n vijftig deelnemers met een indicatie voor dagbesteding”.

Waarom heeft u Studio Blijmakers opgericht?

“Ik ben geboren om dit soort dingen te doen. Vroeger wilde ik altijd zendeling worden in Afrika, maar dat is nooit gebeurd. Ik wil gewoon graag wat voor mensen doen, dat heb ik altijd al gehad. En nadat ik zelf in 2016 een herseninfarct heb gehad, is Studio Blijmakers ontstaan. Ik miste toen een vorm van dagbesteding en ben die maar zelf op gaan zetten. Daarnaast heb ik ook een evenementenbureau waarbij ik mij vooral richt op mensen met een achterstand of een beperking, mensen die zogezegd ‘iets mankeren’. Want iedereen mankeert wel iets naar mijn mening. Ik vind dat het leukste om te doen, om datgene uit iemand te halen wat er al in zit. Want vaak ben je al afgeschreven. Dat merkte ik zelf ook na mijn herseninfarct was iedereen heel negatief: ‘dit kan je niet meer, dat kan je niet meer’ en ik dacht: ‘ja ik kan dit nu niet, maar misschien volgend jaar wel’. Bovendien, dat zie je hier ook, bij sommige mensen is hun spraak aangetast, maar hun hersenen niet. Dat is ook mijn missie om deze mensen een stem te geven, zodat er niet zo raar naar hen gekeken wordt”.

Maar bestond er nog niet zoiets?

“Nee, eigenlijk niet. Als je zes jaar geleden iets had, dan kwam je al snel terecht bij dagbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking. Daar is niets mis mee maar NAH is echt wat anders. Zelf ben ik begonnen met iets wat achteraf ‘de blauwe koe methodiek’ is geworden”. Erica wijst naar het kastje waar de koe staat te pronken. “Ik was daarmee bezig en dat was de eerste keer na mijn herseninfarct dat ik dacht ‘hey, er gebeurt iets in mijn hoofd’. Ik hoefde niet te denken aan alle revalidatieafspraken en allerlei formulieren die ik in moest vullen. Toen dacht ik: dit helpt dus. Ik ontdekte dat creativiteit heel veel met je doet. Zelf zo goed dat ik in het revalidatiecentrum door de artsen in contact werd gebracht met mensen die daar ook baat bij zouden kunnen hebben. Toen ben ik mij er verder in gaan verdiepen én zo is het idee van zo’n plek ontstaan. Nu werken we zelfs met de ‘blauwe koe methodiek.’ Vanuit deze methode gaan onze deelnemers een creatieve ontdekkingsreis aan, door te ervaren wat de kracht van creativiteit met je doet. We laten ze kennis maken met verschillende materialen én manieren van werken".

Hoe zijn jullie hier terecht gekomen?

“Ja, we zaten eerst bij DOOR (aan de Spuiboulevard). Maar toen las ik een advertentie in de krant en ben ik direct in gesprek gegaan met Trivire. Zo zijn we hier gekomen én inmiddels huren we ook de ruimte hiernaast. Ik denk dat het ons ook een beetje gegund wordt. We wilden ook graag meer samenwerken met de buurt, bijvoorbeeld door samen creatieve activiteiten te doen, bijvoorbeeld samen schilderen. Helaas merkten we dat daar weinig animo voor was. Dat had ik liever anders gezien”.

En waar komt de naam Studio Blijmakers vandaan?

“Heel simpel: ik werd er blij van. Eerst dacht ik ‘Atelier Blijmakers’, maar ik vond ‘studio’ beter klinken.

“In iedereen schuilt een kunstenaar”

“Veel deelnemers die hier komen zeggen ‘Ik ben niet creatief’. Dat dacht ik van mijzelf ook. Maar inmiddels noem ik mijzelf toch een kunstenaar. Onze deelnemers laten we volgens de zelf ontwikkelde ‘blauwe koe methodiek’ kennis maken met creativiteit. En als je iets heel kleins aan het maken bent of je bent met verf aan het smijten op een doek, dan gebeurt er echt wat anders met je. Maar heel veel mensen zijn bang om nieuwe dingen te doen, omdat ze denken dat ze het niet kunnen. Een mooi voorbeeld is een mevrouw die hier kwam en die zei; ‘ik kan niets’. We leerden haar in fases schilderen, waardoor ze nu veel meer zelfvertrouwen heeft. Maar iedereen hier heeft een verhaal en we kennen dat verhaal. Dat is zo belangrijk. Want we leven in een maatschappij waar alles snel moet en alles moet perfect zijn. Maar wanneer is iets perfect en waarom moet dat? Ook dat soort gesprekken voeren we met elkaar. We nemen de tijd voor elkaar én hebben echte aandacht. Dat is tegenwoordig al niet meer vanzelfsprekend. Ik wil ook dat mensen hier een beleving krijgen. Dus we hebben altijd lekkere koffie, chocolademelk en koekjes”.

Is de kunst ook ergens te koop?

“Nou, daar zijn we mee bezig. In het begin was het helemaal niet de bedoeling om dingen te gaan verkopen, want mensen houden het ook graag zelf. Maar als je hier een aantal jaar ‘werkt’ dan heb je best een hoop kunstwerken. Onze website is vernieuwd en daar komt ook een webshop op”.

Meer weten over Studio Blijmakers? Bezoek dan hier hun website!